Ruimte voor het onaffe

Samen vormgeven aan het onaffe, betrokken zijn bij de vorm en de inhoud van ruimte of programma’s in het publieke domein, is een fysieke democratische ervaring.

Culturele sociale initiatieven worden vaak ingebracht tijdens de renovatieprocessen van ‘oude’ ‘kwetsbare’ wijken. Aan opdrachtgeverskant, bij woningbouw, gemeente of projectontwikkelaar is ruimte en geld voor experiment.

Er is ruimte voor participatieve processen waar bewoners, kunstenaars en sociaal culturele organisaties samenwerken. De opzet is vaak dat deze processen toegankelijk zijn voor iedereen. Er ontstaan nieuwe sociale interacties, samenwerkingen en daarmee is ruimte voor de ontwikkeling van nieuwe narratieven.

De processen van waardencreatie, (wat is voor deze gemeenschap belangrijk, ‘afspraken’ over sociale interactie en het ontwikkelen van nieuwe narratieven) leveren een bijdrage aan het functioneren aan een lokale samenleving (gemeenschap/community).

Burgers en kunstenaars geven samen vorm aan de ruimte, de activiteiten en programma’s. Deze fysiek democratische ervaring is vaak begrensd door de tijdsduur van de geplande renovatie proces (geld en ruimte voor experiment na renovatie is niet voorzien). Nieuwe bewoners komen vaak na afronding van de geplande renovatie en/of hebben tijd nodig zich te settelen in een nieuwe wijk (doorgaans twee jaar). Aan de inclusieve ontwikkeling van nieuwe narrativen kunnen oude en nieuwe bewoners dus niet samen en tegelijkertijd deelnemen.

Toon onderzocht de tussenvorm om in de ontwikkeling van naar alternatieve waardesystemen: partners te zoeken die aan conventionele perspectieven van waarde kunnen voldoen en na de renovatie mogen blijven. Zo kan het delen van ruimte en het onaffe, hopelijk gevestigd blijven in De Zichten. Programmeren in de tijdelijkheid, met als doel duurzame openheid.